Zeven dagen Shirdi Sai
Zeven dagen Shirdi Sai-verhalen over Shirdi Sai Baba-
de Nederlandstalige biografie van Shirdi Sai Baba
Paperback, 480 pagina’s en 166 afbeeldingen, 17 x 24 cm
______________________________________________________________________________________________
Bestellen/Contact:
Voor informatie, vragen of bestellen kun je het contactformulier onderaan deze pagina gebruiken
________________________________________________________________
Wat staat er in?
Wat staat er in?‘Zeven dagen Shirdi Sai’ is om te beginnen een vertaling van Sai Baba’s biografie ‘Sri Sai Satcharitra‘ in hedendaags Nederlands. Alle verhalen die Hemadpant daarin opschreef en bijna al zijn aanroepingen en devotionele intermezzo’s zijn in de vertaling opgenomen; alleen een paar herhalingen zijn weggelaten.
Hiernaast omvat het boek nog vele andere verhalen, die door andere toegewijden zijn beschreven. Vooral de boeken van Narasimha Swamiji vormen hiervoor een belangrijke bron. De nieuwe uitgave is een volledig herziene en uitgebreide herdruk; het boek is aangevuld met een aantal onbekendere verhalen. Verhalen voornamelijk van Jyotindra Tarkhad en Raghuvir Purandare, maar ook van andere toegewijden. Ook is de gehele tekst volledig herzien, aangevuld en uitgebreid met historische gegevens en veel achtergrondmateriaal, waardoor het duidelijker is hoe het leven in de tijd bij Shirdi Baba eraan toeging.
Wat staat er niet in?
Wat er deels niet in staat zijn verhalen van Das Ganu uit zijn boek ‘Sri Sai Gurucharitra’. Das Ganu heeft een deel van zijn verhalen gecombineerd tot lange verhandelingen over het doel van het leven en deze toegeschreven aan Shirdi Sai Baba. Omdat Baba verder nooit zulke lange verhandelingen hield, heb ik deze verhalen niet opgenomen in het boek. Maar omdat ze verder wel heel interessant zijn heb ik twee van die verhalen wel op deze website gezet, zodat ze hier voor de lezer beschikbaar zijn.
Verder…
Het boek bevat een groot aantal afbeeldingen in zwart-wit, met name alle bekende originele foto’s van Shirdi Sai Baba zelf. Deze zijn allemaal opgenomen in het boek, en samen met allerlei foto’s van Baba’s toegewijden, gebouwen in Shirdi en gebruiksvoorwerpen van Baba geeft dit een heel duidelijk sfeerbeeld van Baba’s tijd en omgeving. Op deze website en op Wikipedia heb ik veel van deze foto’s geupload voor ieders gebruik.
ISBN 978-90-76407-40-1 verschenen bij Uitgeverij Tattwa
€ 29,50 (binnen Nederland geen verzendkosten)
Bestellen? Vul het contactformulier onderaan deze pagina in voor meer informatie
_____________________________________________
De weg van de Guru
Voor zijn volgelingen was Sai Baba van Shirdi (1835-1918) een Avatar:
God zelf die op aarde incarneert om de mensheid spiritueel te verheffen. In dit boek zijn een groot aantal verhalen gebundeld waarin toegewijden hun ervaringen met Shirdi Sai hebben weergegeven. Dit verklaart meteen de toon van dit boek: devotioneel, oproepend tot overgave aan de guru.
Niet alleen de verhalen zijn van uiteenlopende aard, ook het karakter van Shirdi Sai Baba zelf kende vele vaak tegenstrijdige aspecten. Zo komt een beeld naar voren van een bijzonder veelzijdig leermeester, die niet gaf om roem of uiterlijk vertoon, maar zonder ophouden werkte aan het verheffen van zijn toegewijden.
Een intrigerend, historisch boek, dat de lezer als vanzelf uitnodigt en meeneemt in het leven van Sai Baba van Shirdi.
_________________________________________
Eerste druk
van een beeld naar een vertaling naar een boek
-door Satrughna-
de omslag van de eerste druk (inmiddels uitverkocht)
In 2004 verscheen het boek ‘Zeven dagen Shirdi Sai’.
Dit boek is een beschrijving van het leven van Sai Baba van Shirdi, gebaseerd op onder andere zijn biografie ‘Sri Sai Satcharitra’.
Het is indertijd allemaal een beetje wonderlijk verlopen. Al in 1997 had Swami Gopala Krishna mij namelijk verzocht om een marmeren beeld van Shirdi Sai Baba te maken, voor in een tempel. Nu ben ik wel beeldhouwer, maar dit was op dat moment voor mij nog iets te hoog gegrepen. In 2003 echter merkte ik dat de tijd begon te naderen en om me voor te bereiden wilde ik mij verdiepen in de persoon Shirdi Sai, want ik vond dat ik hem grondig moest kennen, wilde ik enigszins recht aan hem doen. Ik had de ‘Satcharitra’ al eens gelezen, maar daarvan was mij vooral het onbegrijpelijke van Baba’s daden bijgebleven, en het had mij niet tot een dieper begrip geleid van zijn persoon.
De Satcharitra staat erom bekend dat degene die dit boek in zeven dagen met aandacht en devotie leest, gezegend zal worden met een ervaring van Shirdi Sai Baba. Daarom dacht ik eerst dat ik als voorbereiding het boek misschien in zeven dagen moest lezen, maar voor zo’n marmeren beeld vond ik dat toch een beetje mager. Ik dacht toen aan het volgende verhaal:
het ego voorbij
Ch’ing, de hoofdtimmerman, was bezig hout te zagen voor een standaard voor muziekinstrumenten. Toen het werk af was, leek het bovennatuurlijk schoon van uitvoering, en de prins van Lu vroeg hem: ‘Wat is het geheim van uw kunst?’
‘Geen geheim, uwe Hoogheid’, antwoordde Ch’ing. ‘En toch is er wel iets. Als ik van plan ben zo’n standaard te maken, zorg ik ervoor dat ik in het bezit ben van mijn volle levenskrachten. Eerst breng ik mijn geest volkomen tot rust. Wanneer ik drie dagen in deze geesteshouding volhard heb, ben ik geheel vrijgekomen van de gedachte aan een mogelijke beloning. Vijf dagen en ik ben vrij van elke gedachte aan roem. Zeven dagen en ik heb de bewustheid van mijn ledematen en mijn lichaamsbouw verloren. Dan, wanneer geen enkele gedachte aan het Hof meer in mijn geest aanwezig is, ben ik geheel op mijn kunde geconcentreerd en alle storende invloeden van buiten zijn verdwenen. En zo treed ik dan een woud op de berg binnen; ik zoek naar een geschikte boom. Hij heeft de verlangde vorm, die naderhand zal worden uitgewerkt. Ik zie de standaard in mijn verbeelding voor mij en dan ga ik aan het werk. Daarbuiten bestaat er niets. Ik breng de mij aangeboren gave in verband met die van het hout. Wat u de bovennatuurlijke uitvoering van mijn werk scheen, is uitsluitend hieraan te danken.’ Chuang Tze
(uit: Aldous Huxley- De eeuwige wijsheid, uitgeverij Servire, Katwijk 1984)
Zo wilde ik beeldhouwen! Hier wordt een droom verwoord die ik al twintig jaar koester. Hierom wilde ik geen genoegen nemen met alleen het lezen van het boek, ik wilde het vertalen. Dan pas, dacht ik, zou ik Shirdi Baba goed gaan ‘begrijpen’ en zou ik beter voorbereid zijn.
Mijn ouders gingen naar Puttaparthi, de ashram van Sathya Sai Baba, en aan hen vroeg ik om de Satcharitra mee te nemen. Ze kwamen echter terug met een heel ander boek, dat zoveel meer verhalen bevatte dat ik besloot ook dit boek in de vertaling op te nemen. Zo groeide iets dat oorspronkelijk alleen voor mijn eigen sadhana (spirituele ontwikkeling) bedoeld was, uit tot een heel project dat tenslotte een bescheiden oplage beleefde: 250 exemplaren.
Over de lezing in zeven dagen
Afgaand op de titel van dit boek denken sommigen dat het een verplichting is om dit boek in zeven dagen te voltooien. Dat is niet het geval; het is zelfs beter het boek in veertien dagen of langer met veel aandacht te lezen dan het in zeven dagen af te raffelen omdat de limiet gehaald moet worden.
De titel verwijst naar de oude traditie van de ‘saptaham’, waarbij een heilig boek door een voorlezer wordt voorgedragen en een klein publiek aandachtig luistert. Het is de ervaring dat het boek veel intenser beleefd wordt als de ervaring gedeeld wordt met anderen. Het lezen is dan aanleiding tot het delen van inzichten en ervaringen. Ook kan het als aanleiding gebruikt worden om verheldering te krijgen voor twijfels en weerstanden. Vandaar de aanbeveling voor de zevendaagse lezing.
Er is echter geen ‘enig juiste manier’ of plaats om het boek te lezen, de toegewijde kan het boek lezen op de manier die hij of zij wil, samen of alleen, in zeven dagen of iedere dag een stukje. Wel is het belangrijk om het boek met liefde en aandacht en met concentratie te lezen, en als de lessen in het dagelijks leven worden gevolgd, dan zal het zeker vrede, geluk en vervulling van verlangens schenken. Daarom is het lezen van dit boek alleen niet voldoende; het geleerde moet in praktijk gebracht worden in ons dagelijks leven.
Mocht je er toch voor kiezen om het boek in zeven dagen te beleven, dan zal, zoals Baba zijn toegewijde Kaka Dixit verzekerde, God zich zeker aan de volgeling kenbaar maken: ‘God zal zeker verschijnen aan het einde van de zevende dag, maar de toegewijde moet ‘oprecht en devoot’ zijn. Je hoeft niet zo ver te reizen om hem te zien. Zou God hier komen uit een afgelegen plaats? Hij ís hier, maar pas wanneer de toegewijde bijna barst van liefde en devotie zal God zich voor jou manifesteren.’
Kaka Dixit krijgt een visioen van Vithala
Sai Baba hield erg van het denken aan en het zingen van Gods naam. Hij zei dan ook altijd ‘Allah Malik’ (God is Koning) en hij hield regelmatig een namasaptaha, waarbij hij anderen in zijn nabijheid voortdurend Gods naam liet zingen, dag en nacht, gedurende een periode van zeven dagen.
Eens vroeg hij Das Ganu samen met de andere toegewijden de namasaptaha te zingen. Die wilde dat wel doen, als Baba hem ervan verzekerde dat Vithala (Krishna) aan het eind van de zevende dag zou verschijnen. Toen legde Baba zijn hand op zijn borst en verzekerde hem: ‘Vithala zal zeker verschijnen aan het einde van de zevende dag, maar de toegewijde moet ‘oprecht en devoot’ zijn. Het Dankapuri van Takurnath, het Pandhari van Vithala en het Dwaraka van Krishna is hier in Shirdi! Je hoeft niet zo ver te reizen om Dwaraka te zien. Zou Vithala hier komen uit een afgelegen plaats? Hij ís hier, maar pas wanneer de toegewijde bijna barst van liefde en devotie, zal Vithala zich hier manifesteren in Shirdi.’
Nadat de zeven dagen voorbij waren en de Saptaha voltooid, manifesteerde Vithala zich inderdaad aan een toegewijde die een intense liefde voor hem voelde. Die morgen zat Kaka Dixit zoals gewoonlijk in meditatie en zag plotseling in een visioen Vithala voor zich. Toen hij daarna naar de moskee ging, vroeg Baba hem rechtstreeks: ‘Is Vithal Patel gekomen? Heb je hem gezien? Hij is een ongrijpbare kerel, hou hem stevig vast, anders ontsnapt hij nog als je even niet oplet.’
In de middag verscheen Vithala nogmaals; er kwam een verkoper die 25 of 30 afbeeldingen van Vithala van Pandharpur te koop had. De afbeelding kwam precies overeen met de verschijning die Kaka in zijn visioen had gezien. Zeer verheugd kocht Kaka de afbeelding en plaatste deze in zijn gebedsruimte.
(uit: Zeven dagen Shirdi Sai – verhalen over Shirdi Sai Baba)
dichterbij
Door het samenstellen, bewerken en vertalen van de boeken en verhalen over Sai Baba van Shirdi is hij me inderdaad een stuk dierbaarder en nabijer geworden. Van een onbegrijpelijke leraar die om het minste of geringste woedend uitviel is hij de personificatie van de ideale guru geworden: scherp tegen wangedrag, ondeugden en misstappen, maar zorgzaam als een moeder voor zijn kinderen. Hij is voor mij niet zo onvoorspelbaar of onbegrijpelijk meer, maar iemand waaraan ik mezelf durf toe te vertrouwen.
Nu moet ik bekennen dat ik zelf het boek nog niet in zeven dagen gelezen heb. Het heeft me, door het in stukjes te verteren, zoveel nieuwe inzichten gegeven dat ik de tijd nodig heb om het te leren toepassen.
En het beeld? ‘Wat in het vat zit, verzuurt niet,’ zeiden ze vroeger al. Er komt zeker een tijd waarin dat gerealiseerd gaat worden en voordat het zover is, ben ik nog dagelijks in opleiding….
(update november 2013: inmiddels is het werk aan het marmeren beeld van Shirdi Sai Baba in volle gang, zie hier meer)
(update januari 2014: Het beeld is voltooid)
een fakir worden
Op een dag masseerde Bapu Jog Baba’s voeten. ‘Baba,’ vroeg hij, ‘sinds lange tijd aanbid en dien ik u. Wanneer zal mijn dienstverlening vrucht dragen?’ ‘Bapu,’ antwoordde Baba, ‘uiteindelijk zal al je goede en slechte karma vernietigd zijn. Ik zal je als gezegend beschouwen als jij net als ik onafhankelijk kunt leven, als je ego en gehechtheid, begeerte en zinnelijkheid op kunt geven, als je je op mij kunt concentreren, een fakir wordt, een lange mantel draagt en leeft door te bedelen. Als je je van alle beperkingen kunt ontdoen en God met je hele hart dient, zul je beseffen dat je dienstverlening vrucht heeft gedragen.’
Dit betekent niet dat wij allemaal fakirs moeten worden. Baba zei Bapu Jog hiermee dat hij innerlijk één met hem moest worden, gelijk aan hem, dan zou de bloem uitgroeien tot vrucht.
(uit: Zeven dagen Shirdi Sai – verhalen over Shirdi Sai Baba)
De eerste druk is niet meer verkrijgbaar. In maart 2012 verscheen de tweede, volledig herziene en uitgebreide druk:
