Het verhaal van de beeldhouwer
-verzameld door Satrughna-
Op zoek naar verhalen over Shirdi Sai Baba voor in het boek ‘Zeven dagen Shirdi Sai’, vond ik op internet het verhaal hieronder.
Het vertelt hoe meer dan 30 jaar nadat Shirdi Sai Baba heenging uit deze wereld, Hij nog steeds gezien kan worden door zijn toegewijden, als hun liefde, toewijding en geloof sterk genoeg is. Een van de redenen waarom het mij speciaal aansprak is omdat ik er zoveel van herken. Het is het verhaal van een beeldhouwer, en daar ik zelf een beeldhouwer ben, zijn veel aspecten van dit verhaal en het werk me vertrouwd. Zelfs het onderwerp van het beeld. Zoals sommige lezers wel weten, verzamel ik deze verhalen over Shirdi Sai Baba als onderdeel van mijn spirituele oefening. Ik wil Hem graag beter leren kennen, zodat mijn toewijding aan Hem kan groeien. Want in 1997, al lang geleden inmiddels, vroeg Swami Gopala Krishna mij om ook een beeld van Shirdi Sai Baba te maken. Daarom geven de gebeurtenissen in dit verhaal mij veel steun. Het geloof en de overgave van Talim zijn een inspiratie voor me. Als we in wanhoop uitroepen ‘Baba!’, dan antwoordt Hij: ‘Ja!’ Baba’s hulp en leiding is er altijd, en als ons geloof sterk is, dan beantwoordt Hij dat, en blaast zo de vonk aan tot een laaiend vuur.
Tot slot kunnen we in dit verhaal nog Baba’s spel aan het werk zien, als Hij zelf voor een prachtig blok marmer zorgt!
Iets over het ontstaansproces
Gipsmodel van het Shirdibeeld
Zoals we in de afbeeldingen kunnen zien, begint de beeldhouwer met het maken van een kleimodel dat hij vervolgens in gips afgiet. Dit gipsafgietsel dient vervolgens als basis voor metingen, die een voor een worden overgezet. Voor ieder punt dat hij meet, zet de beeldhouwer een stip op het gips. Vandaar dat die gipsmodellen er altijd zo gestippeld en sproetig uitzien. Voor kwetsbare delen laat de beeldhouwer altijd een steun zitten, zodat het niet kan afbreken door trillingen bij het hakken en polijsten. Die steun haalt hij pas op het allerlaatst weg. Dit was nu juist een probleem bij het beeld van Shirdi Sai Baba, zoals we hieronder kunnen lezen.
Het houwen van het Shirdibeeld
De stippen van het kopieerproces op het gipsmodel van het beeld
Het beeld van Sai Baba in Shirdi, dat zovelen al diep geraakt heeft, werd onthuld op 7 oktober 1954, Vijayadashamidag, 36 jaar na het heengaan van Shirdi Sai Baba.
In 1952 werd een blok wit Italiaans marmer afgeleverd in de haven van Bombay, maar voor wie het bestemd was of waarom, was iedereen een raadsel. Omdat niemand het opeiste, werd het door de havenautoriteiten geveild en de koper gaf het vervolgens ten geschenke aan de Shirdi Sai Stichting in Shirdi.
De Stichting was onder de indruk van de kwaliteit van het Italiaanse marmer en besloot het te gebruiken voor een beeld van Sai Baba. Daarom gaven zij de beeldhouwer Balaji Vasantrao Talim uit Bombay de geduchte opdracht om het beeld te vervaardigen.
Talim bestelde gereedschap op maat bij smeden en timmerlieden en begon met het maken van een kleimodel. Maar het viel Balaji moeilijk om een goed gelijkend beeld te maken zonder de precieze details te weten van het gezicht van Baba, omdat hij alleen een zwart-witfoto van Baba had waar hij vanuit kon gaan.
Daarom begon hij te bidden en zei: ‘Als Sri Sai Baba aan me verschijnt terwijl ik dit beeld maak, dan zal dit standbeeld waardig zijn en zullen de toegewijden ook gevoelens van devotie voelen.’
En zo gebeurde het ook dat op een ochtend, toen Balaji om zeven uur zijn atelier binnenkwam, nog voordat hij de lichtschakelaar had omgezet, er een helder wit licht in het atelier te zien was. Baba was in het licht verschenen en gaf hem ter plekke darshan[1] in het atelier. Baba vertelde dat hij wist van Talims problemen en liet hem vanuit verschillende hoeken zijn gezicht zien, en moedigde Talim aan om hem grondig te bestuderen en het goed te herinneren. Dat was de aanmoediging die Talim nodig had en daarna verliep het werk soepel en gemakkelijk en het resultaat overtrof alle verwachtingen.
Balaji Talim vertelde hierover later tegen de heilige Sai Narayan Baba hoe Baba zelf hem geleid had bij het houwen van het beeld en hoe hij bij elke fase duidelijk de goddelijke stem van Baba kon horen die hem leidde.
De Shirdi Sai Stichting keurde het kleimodel van Baba onmiddellijk goed, en dit werd dan ook de basis van waaruit het marmeren beeld van Sai Baba gehouwen zou gaan worden.
Een wonder
Het probleemgebied bij de voet
In 1954 was het marmeren beeld van Sai Baba bijna klaar. Balaji Talim was met zijn medewerkers het beeld aan het afwerken en polijsten. Hij stond op het punt om de steun tussen de linkerknie en de rechtervoet te verwijderen, toen hij daar een luchtbel in het marmer vond. Het zag er gevaarlijk uit, want er was kans dat het hele stuk met de voet naar beneden zou komen, waardoor het hele beeld beschadigd zou worden, en een beschadigd beeld mocht niet gebruikt worden voor de verering. Daarom stopte het werk, want Balaji Talim aarzelde om de hamer en beitel op te nemen. Hij was bang dat het hele beeld vernield zou worden en al zijn werk en tijd voor niets was. Hij werd nerveus en bad tot Baba: ‘Baba, heb genade met mij. Uw beeld is klaar. Alstublieft Baba, heb mededogen met mij.’
Op dat moment hoorde hij een stem vanbinnen die antwoordde: ‘Balaji, ga verder.’ Daarom gaf Balaji zijn medewerkers opdracht om door te gaan en de verbinding weg te beitelen, maar zij weigerden, omdat ze bang waren dat de hele voet zou vallen. Uiteindelijk pakte Balaji heel nerveus zelf de beitel en hamer op, en terwijl hij bad ‘Baba, help me’, gaf hij een kleine tik. Tot zijn grote verrassing kwam alleen het verbindingsstuk los, en bleef de rest van Baba’s beeld intact. Toen hij dat zag, rolden de tranen over zijn wangen en hij boog voor Baba, begon te dansen en deelde snoep uit aan iedereen, omdat hij zo’n schitterend wonder van Baba had ervaren.
Het 1m65 hoge voltooide beeld van Sai Baba werd met veel ceremonieel door het dorp gedragen. Het was zo levensecht dat toegewijden als Swami Sai Sharanananda en Lakshmibai, die Baba nog persoonlijk hadden gekend, het gevoel hadden dat Baba levend was teruggekomen in de gedaante van het beeld. Op Vijayadashamidag 7 oktober 1954 werd dit levensechte marmeren beeld van Sai Baba door Swami Sai Sharanananda met alle rituelen onthuld, op het podium achter het graf van Shirdi Sai Baba, in de Samadhi Mandir in Shirdi.
Tijdens het werk aan het beeld van Sai Baba verscheen Baba op een dag aan Balaji Talim en zei: ‘Voltooi dit werk en je zult in de toekomst nooit meer een beeld hoeven maken.’ Zodoende heeft Talim sindsdien nooit meer een beeld gemaakt, en blies uiteindelijk op 25 december 1970 zijn laatste adem uit, 82 jaar oud.
[1] darshan: de zegening die uitgaat van het ervaren van de aanwezigheid van een heilige
