De laatste dagen (uit: Zeven dagen Shirdi Sai)
…Shirdi Sai Baba’s gezondheid verslechterde steeds meer, en het nieuws dat hij zijn lichaam zou gaan verlaten verspreidde zich razendsnel tot in de verre omtrek. De toegewijden lazen heilige geschriften, deelden voedsel uit aan de armen en voerden allerlei gebeden en rituelen uit voor Baba’s genezing. Net voor Vijayadashami leek het erop dat Baba’s gezondheid iets vooruitging, zodat de volgelingen het idee kregen dat Baba snel weer beter zou worden.
Daarom maakte Nana Nimonkar aanstalten om naar zijn woonplaats te vertrekken, want zijn schoondochter stond op het punt te bevallen en zijn familie verwachtte dat hij dan bij hen zou zijn. Hij ging naar Baba om zijn toestemming te vragen, maar Baba zei: ‘Ach Nana! Ga nu niet weg, begraaf mij en vertrek daarna.’ Omdat Shyama Nimonkars omstandigheden kende, zei hij tegen Baba: ‘Baba, hij wordt dringend ergens anders verwacht, laat hem alstublieft gaan.’ Baba werd echter woedend en zei: ‘Shyama! Ben je van plan mijn zoon om te brengen? Heeft hij zich aan jouw vaders eigendommen vergrepen? Wat is erop tegen dat hij hier blijft?’ En terwijl hij zich naar Nimonkar keerde zei hij: ‘Nana, maak je niet druk, Allah zal je zeker beschermen. Ga pas nadat ik begraven ben.’
De volgelingen die dit hoorden, barstten in tranen uit bij de gedachten dat ze gescheiden zouden worden van Baba. Toen zei Baba tegen al zijn toegewijden: ‘Ik ga niet sterven. Echt, voor mij is er geen geboorte of dood. Ik draag alleen lichamen en laat die weer los. Acht jaar nadat ik dit lichaam heb opgegeven zal ik weer incarneren om op te dienen wat nu bereid is.’
