De verhalen van Das Ganu
Shirdi Sai Baba’s prominente leerling Das Ganu heeft in zijn geschriften veel van Baba’s lessen in zijn eigen wijdlopige stijl weergegeven en gecombineerd tot lange uiteenzettingen. Recentelijk zijn deze verhalen gebundeld onder de titel Sri Sai Gurucharitra. Omdat Baba nooit dit soort lange verhandelingen heeft gehouden, zijn de meeste verhalen van Das Ganu niet opgenomen in het boek Zeven dagen Shirdi Sai. Nu heb ik hier een paar daarvan vertaald en verkort weergegeven, omdat het wel een heldere uiteenzetting geeft van de lessen die Baba stukje bij beetje aan zijn volgelingen overbracht.
Download deze verhalen als ebook: Shirdi Sai Baba over karma.epub
Nana Chandorkar en Nana Nimonkar kwamen naar Shirdi. Toen Chandorkar aan Baba’s voeten boog, zei hij: ‘O Sai Maharaj, ik wil dit wereldse leven niet meer! Alle geschriften verklaren dat dit wereldse leven nutteloos is. U bent de beschermer van de zachtmoedigen en verdrukten. Verbreekt u alstublieft deze ketenen van wereldse gehechtheden, die ons verstrikken en onze voortgang belemmeren. De genoegens die we zoeken veranderen in een kwellende bezoeking van pijn. Begeerten en verlangens laten ons als marionetten naar hun luimen dansen. Hoe ver we ook zoeken, we kunnen in deze wereld geen werkelijk vervullend geluk vinden. Ik ben dit leven helemaal beu. Ik wil niet langer verstrikt zijn in deze wereldse zaken.’
Baba had geduldig naar Chandorkar geluisterd en antwoordde: ‘Waar heb je die belachelijke ideeën vandaan? Wat je zegt klopt wel tot op zekere hoogte, maar je trekt de verkeerde conclusie. Je zou kunnen proberen te ontsnappen aan de wereld, maar de wereld zal je niet láten ontsnappen. Het zal altijd aan je blijven kleven en niemand kan eraan ontsnappen. Zelfs ik kon er niet aan ontkomen verstrikt te raken in dit lichaam hier, hoe zou jij dan kunnen ontsnappen? Deze wereld heeft vele eigenschappen. Ik zal ze voor je verklaren.
Als begeerte, woede, hebzucht, begoocheling, trots en afgunst het ego in iemand opwekken, is wereldse gerichtheid het gevolg. Zo is de wereld. De ogen zien iets, de oren horen, de tong proeft, ook dat is de wereld. Dat is de aard van het lichaam. Deze wereld is een mengeling van plezier en pijn en deze twee ontzien niemand, geen mens kan aan hun greep ontsnappen. Jij denkt dat rijkdom, een vrouw en kinderen de wereld zijn en nu ben je het zat. Maar die vrouw, kinderen, broers en zussen, verwanten, zij zullen je niet verlaten, zelfs al wil jij dat wel. De reden van dit alles is prarabdha karma: de gevolgen van handelingen in het verleden die zich nu uitwerken. Besef dat niemand in alle drie werelden eraan kan ontsnappen zonder het te ervaren en uit te werken.’
Chandorkar hoorde wat Baba zei en antwoordde: ‘Alles wat u eerder genoemd hebt was door God gegeven en is Gods creatie, alleen het laatste, het prarabdha karma, is mijn eigen schepping. Ik ben deze wereldsheid beu. Verwijder alstublieft wat mij verstrikt houdt en red mij op de een of andere manier.’
Baba lachte: ‘Alles is jouw schepping! Wat heeft het dan voor zin dat beu te zijn? Al deze zaken zijn het gevolg van het karma van jouw vorige levens. Dit karma is de belangrijkste oorzaak voor onze geboorte in deze wereld. Niemand kan eraan ontsnappen, daarom worden mensen geboren. Er zijn armen, mensen uit de middenklasse, de rijken, de overigen, de vrijgezellen, de gehuwden, de bedelmonniken, de machtigen, de onbeduidenden en vele andere groepen mensen. Er zijn vele dieren zoals paarden, vee, vossen, vogels, tijgers, wolven, honden, varkens, katten, slangen, schorpioenen, mieren en insecten. Het leven dat al deze wezens bewoont is hetzelfde, maar voor de oppervlakkige toeschouwer zien ze er allemaal anders uit. Heb je je ooit afgevraagd waarom dat zo zou zijn? Het is vanwege hun opgebouwde karma dat ze allemaal van elkaar verschillen. Ze nemen de eigenschappen, het gedrag en de levenswijze aan die bij dat lichaam hoort. Wat heeft het voor zin om al deze lichamen te zien en je moedeloos te voelen? De tijger eet vlees, het varken eet uitwerpselen. Een wolf graaft een lijk op en verorbert het met smaak. Het is de aard van die lichamen die ze dat laat doen. Een zwaan eet de jonge blaadjes van de lotus, gieren eten het stinkende bedorven vlees. Je krijgt de eigenschappen en de gewoonten van het lichaam waarin je geboren bent, dat is de wet van de natuur. In overeenstemming met die wet van de natuur ervaren levende wezens hun eigen karma.
Kijk dan Nana! Sommige leeuwen zwerven vrij in het oerwoud, de meesters van alles wat ze kunnen overzien. Andere leeuwen leven in een kooi en worden in het ene dorp na het andere dorp tentoongesteld. De hond van een rijk man slaapt op een zijden matras, terwijl andere honden dag in dag uit rondzwerven op zoek naar een stukje brood. Sommige koeien krijgen volop hooi, water en oliekoeken, terwijl andere de hele dag hongerig rondzwerven op zoek naar voedsel. Zij krijgen nog geen sprietje gras te eten en moeten in het afval neuzen.
De hoofdoorzaak voor deze verschillen is het prarabdha karma. Niemand kan daaraan ontsnappen zonder het volledig te ervaren. Dat is de reden voor de voorspoed van de rijken en de armoede van de armen. De wet die opgaat voor dieren is ook van toepassing op mensen. De een is rijk, de ander arm, de een is welvarend, de ander in de greep van ellendige armoede. De een rijdt als een prins te paard en geniet van alle luxe die het leven te bieden heeft in koninklijke paleizen, en de ander heeft niets en slaapt naakt op de kale grond. Sommigen krijgen kinderen. Sommigen hebben kinderen, maar die sterven allemaal, en sommige vrouwen zijn onvruchtbaar en kunnen geen kinderen krijgen. Sommige vrouwen moeten veel moeilijkheden doorstaan om kinderen te kunnen krijgen.’
Toen Baba dit zei, vouwde Nana zijn handen vol eerbied en vroeg: ‘Baba, waarom is er dan vreugde en verdriet? We krijgen vreugde van plezierige dingen en hartverscheurende pijn van verdriet. De mens die gevangen is in deze wereld wordt iedere seconde van zijn leven heen en weer geslingerd tussen deze twee extremen. Als deze wereld de voorraadkamer is van geluk en verdriet, hoe kunnen we dan verdriet vernietigen en geluk bereiken zonder haar te verlaten?’
‘Nana, dat geluk en verdriet zijn illusies. Zij zijn een mist die de werkelijkheid bedekt en verbergt. Wat we denken dat de geneugten van deze wereld zijn, zijn geen werkelijke geneugten. Onderzoek dit gegeven nauwkeurig: veel mensen gaan hier in de fout als ze dit proberen te begrijpen. Het komt door het prarabdha karma dat de een rijkelijk te eten krijgt en de ander het met droge broodkorsten moet stellen. De man die het heerlijke eten krijgt, zal denken dat hij alles heeft en het hem aan niets ontbreekt. Je krijgt misschien heerlijk eten of kale rijst, maar het dient alleen maar om de maag mee te vullen en de honger te stillen. Sommigen dragen kostbare omslagdoeken met goudborduursel en juwelen, en anderen bedekken hun huid met vodden. Of het een kostbare doek is of een vod, het doel ervan is alleen maar om de huid mee te bedekken, en verder hebben deze zaken geen functie.
Het is onwetendheid om zaken als plezier en verdriet belangrijk te vinden. Als het denken als een oceaan is, komen de golven van verdriet en plezier voortdurend in deze oceaan omhoog en verdwijnen er weer in. Wat jij ervaart als plezier en verdriet is niet werkelijk. Zij zijn slechts illusies, verooorzaakt doordat je je vereenzelvigt met je lichaam. Miscchien komen er nu vragen in je op en zeg je: ‘Er kunnen alleen golven zijn als er water is. Er kan alleen licht zijn als er een lamp is. Daarom moet er wel een oorzaak zijn voor het ontstaan van deze ervaringen van plezier en verdriet.’
Wat zijn deze oorzaken? Het zijn de zes vijanden van de mens, te weten begeerte, woede, hebzucht, begoocheling, trots en afgunst, die zorgen voor deze ervaringen van plezier en verdriet. De vorm van die golven is slechts illusie. Het maakt dat de waarheid een leugen lijkt, en een leugen de waarheid. Als een arme man ziet dat een rijk man goud bezit, wordt hij jaloers en denkt: ‘Dat goud zou van mij moeten zijn.’ Op het moment dat hij dát voelt, komt er weer een golf van hebzucht in zijn gedachten op.
Nana, hoe veel van deze voorbeelden moet ik je nog geven? Eerst moeten we onze zes innerlijke vijanden overwinnen. Zodra die overwonnen zijn, kunnen ze niets meer doen om deze golven in ons teweeg te brengen. Eigenlijk kunnen we deze zes vijanden nooit helemaal overwinnen, maak we kunnen ze wel tot onze slaaf maken. Wij zouden ons verstand als de bevelhebber over deze zes vijanden moeten plaatsen. Over het verstand zouden we het onderscheidingsvermogen als toezichthouder moeten stellen. Als we dat met succes bereiken, zal er in het vervolg geen pijn van plezier en verdriet voor ons zijn.
Wel, nu zal ik je vertellen wat het werkelijke geluk en verdriet zijn. Mukti, bevrijding, verlossing, is werkelijk geluk. Om steeds weer geboren te worden en te sterven is het ware verdriet. Ieder ander geluk of verdriet, behalve deze, is slechts het gevolg van illusie. Nu zal ik je vertellen hoe we in deze wereld moeten leven. Luister met grote aandacht!
We zouden blijmoedig elke ervaring moeten verwelkomen die ons karma ons voorschotelt. De wereld is dan wel illlusie, maar de wet van karma is reëel. Het zijn onze subtiele begeerten die ons steeds verstrikken en het kiembed vormen voor onze volgende incarnatie. Daarom zul je er enorm baat bij vinden als je je niet laat verblinden door je eigen karma. Iemand op doorreis verblijft maar één nacht in de karavaanserai en trekt dan verder naar zijn bestemming, zonder ook maar een moment gehecht aan die plek te raken. Zo zouden we ook deze wereld als een overnachtingsplek moeten zien en er geen gehechtheid aan ontwikkelen. Doe je plicht, maar heb nooit het idee dat jij degene bent die voor het inkomen zorgt, dat jij voor het gezin zorgt. Geef het resultaat van alles wat je doet én het gevoel dat jij degene bent die handelt over aan de Allerhoogste en raak er niet aan gehecht.
Zolang je leeft, zorg je voor het lichaam, maar het is tijdverspilling om je zorgen te maken over de dood. Dit lichaam is een deel van de vijf elementen en het is nutteloos erom te huilen als het sterft. Net zo is het nutteloos gelukkig te zijn bij een geboorte. Nana, het is bevrijding als je evenwichtig kunt zijn bij voorspoed en tegenslag. Ik zal je later de rest vertellen, ga nu eerst verder met je plicht.’
Nana Chandorkar hoorde de woorden van wijsheid vol ontzag aan. Hij boog aan Baba’s voeten en legde zijn hoofd erop. Ook Nana Nimonkar was hierbij aanwezig en genoot van Baba’s wijze lessen en het geluksgevoel dat eraan ontsproot. Beiden namen zij eerbiedig afscheid en keerden huiswaarts.
-download hier de ebook-versie van deze tekst: Shirdi Sai Baba over karma.epub-
